1 Eylül Dünya Barış Günü

Dostoyevski (Bu yazıyı okuyup ta kim olduğunu bilmeyen yoktur diye ümit ediyorum)  yaptığı eleştirisel bir konuşma ve okuduğu şiir nedeniyle Rus Çarı tarafından Sibirya’ya mahkum olarak sürülür. Hapis yıllarının izlenimlerini  “Ölüler Evinden Anılar” ismiyle, bütün canlılığıyla yansıtır.

Sibirya’daki hayatından önce halkı, insanları tanıdığını düşünen, ama yanıldığını hapis yıllarında anladığını belirten Dostoyevski, ‘kara halk’ olarak tanımladığı bu kitleyle karşılaştıktan sonra, insanları çözümlemeye ve iç dünyalarının derinliklerine inmeye başlar.

Bu  yazıda değinilecek  olay, sürgündeki yazarın, hapishanedeki bir köpek üzerinden insan ilişkilerine dair gözleme dayalı deneyinin hikayesi.

Mahpusta ki yazarımız, cezaevindeki bir köpeği takibe alır. Öyle ki; yanından geçen her mahkum köpeği tekmelediği halde, köpek bırakın kaçmayı, yaklaşan mahkumun işini kolaylaştıracak tekme pozisyonuna geçmektedir. Tekmelere tepkisi de yoktur.

Yazarımız da, bir gün köpeğe yaklaşır ve başını okşar. Köpek şaşkın şaşkın bir süre baktıktan sonra, hızla oradan uzaklaşır ve acı acı havlar.

Önüne gelene kendisini tekmeleten köpek, yazarımızdan uzak durur, yaklaşmaz ve hatta kaçar.

Çünkü; Köpeğin  ruhu köleleştirilmiştir.

Çünkü; Köpek sevgiye açtır.

Hayatları boyunca haksızlığa ve kötü davranışlara uğramış sevgi açları, iyi bir davranış ile karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemeyebilirler.

Bazı ilişkiler ezen-ezilen, köle-efendi ilişkisine benzer.

Bazen; Kötü davranılanlar, kendilerine kötü davranana sevdalanırlar.

Bazen; İyi davranılanlar, kendilerine iyi davrananlardan nefret ederler.

Bazen; bazılarının gözünde onları aşağılamanız, onlar için; onlara sunulmuş bir nimettir. Aşağılayanı gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrananlardan  ise hiç haz etmezler.

Peki; Sizce yazar, köpek istiyor diye ona kötü davranmaya başlamış mıdır?

Peki; Sizce yazar, diğer mahkumlar yapıyor deyip kalabalığa umuş mudur?

Peki; Sizce diğer mahkumlar, köpeğin hoşuna gitmiyor diye ona iyi davranmaya başlamışlar mıdır?

Peki; Siz yazarın yerinde olsaydınız, köpeğin bu davranışı, sizin ona yaklaşımınızı değiştirir miydi?

1 Eylül Dünya Barış günü vesilesi ile diyeceğim şudur ; “Kendinize zul gördüğünüzü başkasına hak görmeyiniz”

Acının, gözyaşının, savaşın olmadığı, sevginin, huzurun egemen olduğu, savaş ve terör olaylarının yaşanmadığı bir dünya umuduyla 1 Eylül Dünya Barış Günü’nü kutluyorum.